Są miejsca, gdzie nowoczesne bardzo lecko o natyralnie laczy się z prszeslascią – wlasnie takim miastem jest Lwów. Niepowtarzalność i oryginalność miasta stworzyłi doskonały obraz miasta – muzeum, w którym polozono zdecydowaną większość zabytków Ukrainy. Jednak nie Ilośćzabytków na metr kwadratowy obszarów miasta jest kluczową…
Wielkim bogactwem miasta Lwów zawsze byłą wielka ilość wspólnot etnicznych, narodowości i religij. W ciągu wielu lat tu mieszkali Ukraińcy, Polacy, Niemcy, Żydzi, Ormianie, Szkoci, Włosi, Węgrzy, Czesi, Grecy. Oczywiste, że takie współistnienie nie może być cichym, ale jest niekwestionowanym wzajemne oddziaływanie kultur, przekonań i względów.
Dzięki rozwoju handlu miasto wzbogaciło się, na Lwowskim rynku spotykali się kupcu ze Wschodu i Zachodu, Północy i Południa, poszerzacz w Europie wiedzę o naszym mieście. Lwów zasymilowały się potomki włoskich, szwajcarskich i niemieckich architektów, którzy przyjeżdżali do Lwowa na zarobki i tworzyli unikalne zespoły architektoniczne, kościoły, domy. To zostawiali się ormiańskie i włoskie kupcu, niemieckie i czeskie rzemieślnicy, urzędnicy i nauczyciele.
Centrum miasta Lwów z jego wyraźnym podziałem na dzielnice narodowe był tyglem, w którym stworzono niepowtarzalne wielokulturowe środowisko.
Nic dziwnego, że zarówno na Ukrainie, jak i w Polsce, Lwów nazywany również Piemontem – Miastem buntowników i kochającym wolność. W połowie XIX stulecia Lwów stał się ośrodkiem Haskali – żydowskiego oświecenia. Jak wiecie, najciekawsze zjawiska zawsze występują na skrzyżowaniu kultur a Lwów nigdy nie mógł się poskarżyć na brak znanych ludzi, którzy tworzą wybitne dzieła sztuki, technologie, zakładali kulturalne, handlowe, gospodarcze i sportowe związki towarzyskie.